Að hitta naglann á höfuðið!

Mikið lifandis skelfing er þessi nálgun forseta Alþingis á esb umræðuna, undanfarna daga "smellhittin". Aðildarsinnar nota fátt meira en hugsanlegar, mögulegar og ómögulegar undanþágur, sem helstu ástæðu þess að eyða enn meiri fjármunum tíma og mannauði í að "kíkja í pakkann" og láta síðan þjóðina kjósa um niðurstöðuna. "Bjúrókrat" sem er svo girnilegt í augum aðildarsinna, að þeirra helsta haldreypi eru undanþágur frá því, getur trauðla talist áhugaverður kostur fyrir fullvalda þjóð, þrátt fyrir aulagang og óráðssíu i eigin fjármála og efnahagsstjórn, frá stofnun lýðveldisins Íslands. Þar er helst um að kenna misvitrum og oft á tíðum fáranlegum stjórnmálamönnum, en ekki Íslensku Krónunni.

Hefur Alþingi ekkert þarfara við tíma sinn að gera, þessa dagana, en þrátta um aðild að undanþágum. Heimilum blæðir, viðskiptalífinu blæðir, Íslandi blæðir, en nánast öll orka stjórnvalda fer í að eltast við gaspur þeirra, sem vilja afsala fullveldi landsins. Kosningar eru afstaðnar og það er kominn tími til að taka til í okkar ranni. Talsmenn "afsjálfstæðis" Íslands urðu undir. Svona virkar lýðræðið. Sættið ykkur við það, eða flýtjið eitthvað annað.

Er ekki kominn tími til að setja esb á ís og hefja hér uppbyggingu af einhverri gerð, annari en endalausri, þrautleiðinlegri og einskisverðri esb umræðu? Borðar maður/kona esb, borgar maður/kona lán með esb, lifir enginn án esb....?

"Jeúddamía", hvað þessi umræða er orðin fáránleg.

Með kærri kveðju að sunnan.

 

Góðar stundir. 

 

Einfaldast að sækjast ekki eftir aðild?

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 9.4.2014 kl. 00:12]

Svo sannarlega er margt þarflegra að vinna að en þessi ESB þvæla.