“Stórkostlegur áfangi”?

 Hinn “stórkostlegi árangur”, sem fiskveiðiráðgjöf Hafró hefur skilað, kallar á 4,eitthvað milljarða eyðslu í viðbót við lególand í Hafnarfirði. Í stað þess að eitt stórt og eitt lítið lúið skip liggji við bryggju megnið af árinu, munu nú tvö stór liggja bundin við bryggju, megnið af árinu. Annað sökum lélegs viðhalds og hitt sökum lélegrar hönnunar og viðtekinna byrjunarörðugleika. 

 Fyrstu tvö ár Árna Friðrikssonar, lá hann í slipp í hinum ýmsustu höfnum, meira og minna óvinnufær. Stórkostleg framför í hafrannsóknum kallaður samt. 

 Ekki nokkurn einasta fiskistofn hefur tekist að byggja upp frá árinu 1983, þegar kvótakerfinu var komið á fót, samkvæmt ráðleggingum Hafró. Svo segir a.m.k. Hafró. 

 Ekki nokkur skapaður hlutur bendir til annars en að þessi sólundun á almannafé muni í nokkru breyta þar um, því miður.

 Áfram verða dregnar druslur og hlerar, sem notað var á seinni hluta síðustu aldar. Geggjunin alger, en algerlega í takti við sturlunina sem ráðið hefur ríkjum í kvótaruglinu frá upphafi. 

 Það er lítið að marka niðurstöður Hafró, hvort heldur nýr forstjóri er settur, reiknilíkön leiðrétt, lególand byggt yfir ruglið eða fjögur þúsund og eitthvað milljónum hent út í hafsauga undir þetta gagnslitla batterý.

 Hafró er eins og Íslensk pólitík. Lævís og lipur og frek á fjármagn, föst í exelskýrslu evrópsks reiknilíkans frá bulluseli, með litlum sem engum árangri, en með fullt af fólki í vinnu, sem sleppir ekki sínu svo auðveldlega. 

 Steingeld stofnun.

 Góðar stundir, með kveðju að sunnan.

„Stór áfangi í sögu hafrannsókna á Íslandi“

Sala bankans míns og þrjú hundruð og sextíu þúsund annara.

 Í allri umræðu um að Ríkið (Við öll)komi sér úr rekstri á samkeppnismarkaði, og talað um gegnsætt söluferli à eignum okkar, er banki seldur. Ûtvöldum bjóðendum boðin þátttaka, sem endar reyndar með því að minnsti ´´fagfjárfestirinn ´´ fékk keypt með sjö prósent afslætti, fyrir sína einu komma einu milljón. Talandi um að tryggja samkeppni....ú jé. Þeta var jú útboð fagfjárfesta, með meira en loforð um lán í klofinu frá fraukunni í óræðri deild bankans, eða pabba fjármálaráðherra.

 Legg til að öll Íslenska þjóðin skilgreini sig sem fagfjárfesta og sjá síðan hvað setur hjá þessum andskotans landsölulýð, sem virðist hafa það eitt að markmiði að drepa í dróma samlanda sína, hvað sem það kostar og komast að kjötkötlum skattlausra starfa innan esb, án þess nokkru sinni þurfa að svara til saka !

Landsöluliðið liggur ekki á liði sínu, 

sama hvar þessar druslur skrá sig til flokks.

 Andakotans fokking fokk!

Góðar stundir, með kveðju að sunnan.

Sviðin jörð “ráðgjafar” Hafró.

 Nú, tæpum 40 àruma eftir að kvótakerfi var á komið hér á landi, til að byggja upp fiskistofna, er óhætt að segja að við blasi sviðin jörð. Ekki hefur tekist að byggja upp einn einasta fiskistofn á Íslandsmiðum. Þvert á móti blasir við hrun í þeim öllum, samkvæmt Hafró.

 Þessi staðreynd ætti að ýta við einhverjum í stjórnsýslunni og á Alþingi, en fátt er um gagnrýni úr þeirri áttinni. Pólitískir amlóðar við Austurvöll eiga það flestir sameiginlegt að hafa ákaflega takmarkað vit, reynslu, eða áhuga á þessari svokölluðu uppbyggingu fiskistofnanna, eða þeirri hörmungarvegferð sem ráðgjöf Hafró hefur af sér leitt. Það spyr enginn neins! 

 Það er eiginlega ekki annað hægt en að álykta sem svo, að öll svokölluð raðgjöf Hafró í dag og mörg undanfarin ár, sé ekki á nokkurn hátt vísindaleg, heldur sett fram undir járnhæl þeirra sem eiga kvótann. Það má jú ekki rýra verðmæti veðsetninganna, með því að auka við kvóta, því þá fellur veðsetningin og bókfært verðmæti hans, auk þess sem hætta er á að nýjir aðilar geti hafið útgerð.

 Ráðgjöf Hafró er stórslys, sem kostað hefur þjóðfélagið tugi, ef ekki hundruði milljarða, frá því kvótakerfinu var komið á. Kvótakerfi sem fengið hefur að viðgangast árum saman, sökum doða stjórnvalda og aumingjaháttar þeirra sem kosnir hafa verið til starfa við Alþingi. Ekki hægt að draga aðra ályktun af þeim doða og aumingjahætti aðra en þá, að þar sitji sömu strengjabrúðurnar og hjá Hafró.

 Það stendur ekki steinn yfir steini í verndun fiskistofnanna. Þvert á móti eru þeir allflestir endalaust í sögulegu lágmarki samkvæmt Hafró, en ekkert stjórnvald virðist hreyfa legg né lið, til að komast að því hvað gekk úrskeiðis. Aumingja og aulahátturinn alger og hvergi meiri en við Austurvöll.

 Góðar stundir, með kveðju að sunnan.

Afrán ýsu kemur í veg fyrir rækjuveiðar í Djúpinu

Afvegaleiddur leiðtogi.

 Ber sér á brjóst núverandi fjármálaráðherra, sökum klikkaðrar umræðu um umsókn að esb frá Loganum. Ekki beint beittasti hnífurinn í skúfunni, karlinn sá, altso Loginn. Ekki frekar en Bjarninn, sem nú hneykslast á Loganum.

 Umsókn í dag, sem er jafngeggjuð og þegar hann sleit bernskuskónum innan flokksins og taldist efnilegur stjórnmálamaður og jafnvel formannsefni og lagði til að sótt væri um inngöngu. Altso Bjarninn, sem nú er aðal söguhetjan.

 Sami maður og hvatti til að Icesave eitthvað yrði samþykkt og svo videre. Sannur föðrlandsvinur, eða hitt þó heldur. Gullfiskaminni landans er aumkunnarvert.

 Á einhvern óræðan hátt hefur þessi maður útvatnað skoðanir sínar og markmið undanfarin ár, eftir því sem hentar. Svo mjög reyndar að forysta Sjalfstæðisflokksins míns, hljómar í kór ver en kratískustu kratar. Heldur hann að sannir flokksmenn séu allir haldnir alvarlegri heilabilun og minnisleysi, eða gleymsku um upprunaleg markmið og stefnu Sjálfstæðisflokksins? Nafn flokksins gefur ákveðna skýrskotun í það um hvað hann var stofnaður, en það gefur hann skít í.

 Hvar ók núverandi formaður Sjálfstæðisflokksins út í krataskurðinn? Beygjuna þá sem því olli er full ástæða til að merkja vel, með öllum þeim viðvörunarskiltum sem tiltæk eru, sönnum Sjálfstæðismönnum til viðvörunar. Hann atar menn auri, sem nú vilja ganga í esb, en gleymir fortíðinni, þá hann sjálfur hélt fram svipaðri ósvinnu. Síðan eru mörg ár og formaðurinn jú orðinn andhverfur öllum gildum eigin flokks. Hugsjónin horfin og eiginhagsmunir orðnir ofar þjóðarhag. Á talsverðum tíma hefur hann sogast inn í regluverkið frá bulluseli og safnað að sér söfnuði lítt reyndra jáara og sett í forystuhlutverk Sjálfstæðisflokksins. Esb reglum er hrúgað gegnum Alþingi án nokkurra mótbára, því það hentar hirðinni umhverfis hann og honum sjálfum, auk vina og vandamanna.

 Þessi maður, sem í uppgangi sínum sem efnilegur pólitíkus hér á àrum áður, gekk fremstur í ungliðastarfinu og lagði til aðild að esb, hefur nú af einhverjum sökum algerlega gleymt ´´ bernskubrekum ´´ sínum, en á sama tímabili leyft öllu sem frá bulluseli kemur að þjóta gegnum Alþingi.

 Sorglegra dæmi um tækifærismennsku í pólitík er vandfundið í Îslenskri stjórnmálasögu. Hugsjónageldingin alger og ekki svo mikið sem vottur af andakt eða virðingu fyrir stefnumálum flokks, sem stofnaður var á sínum tíma öllum stéttum til hagsældar.

 Stétt með stétt, náði greinilega aldrei inn í þennan mann, enda aðeins einni stétt kynnst, með silfurskeið í munni. Sjálfstæðismaður getur hann trauðla talist lengur, frekar en uppskafinn söfnuður hans, sem samanstendur mestmegnis af óreyndum og meðfærilegum einstaklingum, auk hauka sem bíða síns færis, á kostnað samlanda sinna, kostandi andvaraleysið og hugsjónaauðnina. Það eru jú tækifæri handan hornsins, ef rétt fólk er skipað í hagkvæmar stöður, ekki satt?

 Nú er hún Snorrabúð stekkur, virðast ætla að verða örlög Sjálfstæðisflokksins míns, nema eitthvað sögulega mikið gerist. Forystan mestöll annað tveggja, á heima í öðrum flokkum, eða svo gjörsamlega sjálflæg, að engu tali tekur. Hvoru tveggja banabiti, sem erfitt verður að kyngja.

 Valhöll var ekki reist fyrir flokksgæðinga. Hún var reist af flokksmönnum í sjálfboðavinnu, fyrir hugsjón um jöfnuð og frelsi einstaklingsins. Þar naglhreinsaði ég timbur og skóf spítur. Tilhugsunin um að þar valsi nú um allar hæðir sjálfumglaðir, hugsjónageldir eiginhagsmunaseggir, vekur með mér vorkunn um þeirra hag og sorg í huga og eigin verka sem engu skiluðu, ekki svo að það sé eitthvað nýtt.

 Aldrei mun ég frá minni hugsjón ganga sem sannur Sjálfstæðismaðurr og bið því liðhlaupana að hypja sig sem fyrst til sinna dilka eftir eyrnamerkjum sínum. Formanninn fyrstan!

 Góðar stundir, með kveðju að sunnan, frá sönnum Sjalfstæðismanni.

Umræðan um ESB-aðild með ólíkindum

Glæsilegt fyrirtæki.

 Síldarvinnslan í Neskaupsstað er glæsilegt fyrirtæki. Vel rekið alla tíð og hefur skilað til síns samfélags ómældum verðmætum, í formi góðra launa, uppbyggingar og verðmæta samfèlagsins, auk forsjálni í uppbyggingu, bæjarbúum til hagsældar. Samfélagið ávallt í fyrirrúmi.

 Fá, ef nokkur fyrirtæki hafa sýnt af sér aðra eins samfélagslega ábyrgð og Síldarvinnslan í Neskaupsstað. Núverandi forstjóra hefur tekist að viðhalda hugsjóninni um öflugt bæjarfélag í anda hugsjónamannanna er undan honum gengu, ásamt öllum þeim er starfað hafa hjá fyrirtækinu í áranna rás, í því gera þetta fyrirtæki að fyrirmynd á allan hátt, þessu litla samfélagi til hagsældar

 Hvað svo sem segja má um litlu Moskvu, er sú hin sama til eftirbreytni á allan hátt, er kemur að samfélagslegri ábyrgð. 

 Öfundarraddir heyrast nú úr of mörgum hornum um velgengni þessa fyrirtækis, en flestar eiga þær sér það sameiginlegt að hafa lítið sem ekkert skapað sjálfar, hvað þá lagt eitthvað til síns samfélags.

 Góðar stundir, með kveðju að sunnan.

 

Síldarvinnslan hagnast um 11 milljarða króna

Mbl.is , smartland og drullan.

 Hvort ætlar fréttamiðillinn mbl.is að vera fréttamiðill, eða soravilpa ?

Finnst munnmök ógeðsleg

Afbrigðilegur rass.

 Þessi rass er með eindæmum ljótur. Hann er sveigður til baka, sem kynbótalegt slys, með dassi af fíflagangi og afleitri sókn í sjúklegt eitthvað, sem ekkert er. Hvert það kvikyndi sem póstar hróðugt mynd af þessari afmyndun, er sjúk sál.

 Góðar stundir, með kveðju að sunnan.

Rassinn varð til í ræktinni

´´ Skyndilegur ´´ orkuskortur.

 Það er dulítið magnað að fylgjast með umræðunni um skyndilegan og að því er virðist ófyrirséðan orkuskort á Íslandi. Orkuskiptakjaftæði hefur tröllriðið umræðunni undanfarið og Ísland á að vera orðið óháð jarðefnaeldsneyti innan nokkurra áratuga..... Hugmynd sem er svo geggjuð og óraunhæf, að engu tali tekur. 

 Orkuskipti, orkuskipti, hamfarahlýnun af mannavöldum, hamfarahlýnun af mannavöldum og allt það jarí, jarí. 

 Draumsýn bjàlfa, sem hafa enga jarðtengingu, hefur verið hampað af pólitískum populistum og selst býsna vel, en nú er skyndilega ókleifur múr fyrir dyrum. Það vantar rafmagn! Hvern vantar svona mikið rafmagn? Orkuheidsalaafæturnar, eða almenning? Hvor hópurinn er mikilvægari? Afæturnar eða þeir sem eiga orkuna?

 Hver á fætur öðrum ryðjast populistarnir og eiginhagsmunaseggirnir fram á vitskertan vígvöll orkuskiptanna og heimta í skjóli óraunhæfra og galgopalegra yfirlýsinga fjörtíu þúsund fíflanna í París þess, að virkjað verði að minnsta kosti hundrað megavött á ári, svo hægt sé að standa við parísarþvæluna, fram á miðja þessa öld.

 Núverandi ráðherra umhverfismála er ekki ýkja trúverðugur í þessu kjaftæði og passar sig á að tala mikið, án nokkurs innihalds um þessi mál, frekar en aðrir amlóðar í pólitískum populista stöðum, með lífstíðarþægindum þeim öllum, sem virðist fylgja því að ´´bera pólitíska ábyrgð´´. 

 Góðar stundir, með kveðju að sunnan.

 

Ísland geti enn staðið við markmið sín

Kauphallarkjaftæði.

 Í ljósi yfirstandandi hörmunga, eru áhyggjur af braski í kauphallarómyndum, þar sem höndlað er með óræð verðmæti, harla grátlegar. 

 Góðar stundir, með kveðju að sunnan.

Stefnir í rauðan dag í kauphöllinni

Pólitískt ólæsi.

 Það liggur í augum uppi að klofningsframboð mun koma fram í Mosfellsbæ, eftir prófkjör Sjálfstæðisflokksins um helgina. Að oddviti sjálfstæðismanna hafi ekki trú á því, lýsir ótrúlega lélegu pólitísku læsi og jafnframt hroka. Það er alkunna, þeim sem eitthvað fylgjast með í bæjarfélaginu, hvernig skipulagsmál og hygling ákveðinna verktaka hefur verið árum saman, þegar kemur að uppbyggingu ákveðinna hverfa í bænum. Nýkjörinn oddviti flokksins veit nákvæmlega um hvað gremja fólks snýr í þeim màlum.

 Um það hvernig kosningabaráttan var háð mun ég ekki hafa mörg orð um að sinni, en sjåum hvað setur og spyrjum að leikslokum. 

 Mosfellsbær er frábært bæjarfélag og þar er einstaklega gott að búa. Það getur sá er þetta ritar vitnað um. Það eru þó nokkrir skuggar í rekstri bæjarfélagsins sem löngu er orðið tímabært að afmá og fullkomna enn frekar yndisleik Mosfellsbæjar. Einn af þeim skuggum eru persónuleg óvild og hroki ákveðinna aðila innan bæjarstjórnar, auk andstöðu þeirra við eðlilega skipulagningu bæjarins. 

 Annar skuggi er óeðlileg úthlutun framkvæmda og lóða til ákveðinna byggingaraðila og verktaka í bænum.

 Allt mun þetta koma í ljós með tíð og tíma og ekki fleiri orð um þetta höfð að sinni. Framundan eru sveitarstjórnakosningar og það er deginum ljósara að hér í Mosfellsbæ mun eitthvað klofna, með góðu, eða illu. 

 Góðar stundir, með kveðju að sunnan.

Hafnar ásökunum Kolbrúnar og Kristínar