Siðareglur opinberra starfsmanna?

Það er undarlegt ef setja þarf lög frá Alþingi um hegðan starfsfólks þegar það dvelur erlendis á vegum hins opinbera. Ekki það að það sé neitt að því að fara eftir einhverju protokoli í þeim efnum, en er ekki óþarfi að eyða tíma Alþingis í setja lög um þetta? Maður hefði nú haldið að opinberar stofnanir, alveg eins og einkafyrirtækin, gætu sett sínu starfsfólki ákveðnar reglur að fara eftir á vinnuferðum í útlöndum. Þetta snýst svona meira um almenna skynsemi og það að fólk hagi sér skikkanlega. Ef eitthvað þessu líkt verður samþykkt á hinu háa Alþingi, þarf þá ekki að setja ákveðnar siðareglur um hegðun opinberra starfsmanna á Íslandi sjálfu? Af hverju bara í útlöndum? Í siðareglum sem setja mætti á Íslandi fyrir opinbera starfsmenn, að þingheimi meðtöldum að sjálfsögðu, mætti til dæmis harðbanna að ljúga og svíkja gefin loforð, eyða almannafé í vitleysu, eyða tíma Alþingis í kjaftæði um bleikt og blátt, eyða tíma Alþingis í að ræða hvort ráðamenn/konur þjóðarinnar skuli kallað ir/ar ráðherrar eða ráðherfur, eyða tíma Alþingis í að eyða tíma Alþingis í að eyða tíma Alþingis í svona kjaftæði. Treystir flutningsmaður þessarar tillögu ekki á siðferðisvitund opinberra starfsmanna? Hvað ætli velli upp úr þessum viskubrunni næst? Sameiginleg almenningssalerni án nokkurra skilrúma? Væri það ekki brilliant, Kolbrún.?

Megi ekki kaupa vændi

Athugasemdir

[Edda Agnarsdóttir, 5.2.2008 kl. 11:44]

En hvað eiga konur að vera lengi meðvirkar og líta fram hjá þessum ósið að karlmenn líti á sinn líkamspart sem einhvern töfrasprota sem má nota út um allt ef ÞEIM sýnist?

Mér fyndist þessi umræða ætti að vera kærkomin karlmönnum Íslands til að taka til í sínum ranni og ræða þessi mál opið án GRÍNS og ræða þetta við syni sína.

[Þorsteinn Valur Baldvinsson, 5.2.2008 kl. 13:34]

Hélt að nægjanlegt væri að binda í lög að Forsætisráðuneytið skuli setja siðareglur fyrir opinbera starfsmenn, þetta eins og allar reglur fyrir starfsmenn hafa áhrif á kjarasamninga.

En aðalmálið finnst mér að Alþingismenn setji sjálfum sér fyrst reglur sem séu fyrirmynd til að fara eftir.

Þar mætti tildæmis taka á boðsferðum frá fyrirtækjum og gjafir frá slíkum aðilum.

Svo verð ég að segja við þig Edda, að flest allir drengir eru aldir upp af mæðrum sýnum, fara svo í leikskóla sem eru yfirleitt kvenna vinnustaðir, og þaðan í skóla sem jafnframt eru oftast kvenna vinnustaðir að meirihluta.

Er þetta bara ekki viðhorfsvandi kvennanna sjálfra, og ódýrt að kasta ábyrgðinni á alla karlmenn, í stað þess að fara að orsök vandans.

Ykkar eigin uppeldi á drengjunum okkar.

[Ásdís Sigurðardóttir, 5.2.2008 kl. 14:53]

Er þá ekki eins þörf á að setja lög á alla Íslendinga þegar þeir ferðast erlendis, annars er þetta eins og Þorsteinn segir, maður verður að ala upp rétt viðhorf hjá sonum sínum, allavegana tókst mér það og er stolt af.

[Ingibjörg Friðriksdóttir, 5.2.2008 kl. 18:14]

Hún Kolbrún ætlar ekki að gera það endasleppt.  Hún vill að allar konur líti út eins og Guðsgjafaþula til forna.  Ekki trúi ég því að íslenskir karlmenn séu að kaupa sér vændi.  Til hvurs eiginlega að kaupa, það sem fæst frítt, bæði fyrir mig og þig og okkur öll hin.

Kynlíf á ekki að vera söluvara, og ég biðs forláts ef ég hef talað galgopalega. (geri það alltaf)  En mér finnst þetta full langt gengið, ef sonum okkar og bræðrum, mökum og feðrum er gert það, að þeir séu að kaupa sér mellur í útlöndum frekar enn á Íslandi. 

[Auður H Ingólfsdóttir (IP-tala skráð) 5.2.2008 kl. 19:36]

Stundum, þegar fólk er sent í erlenda menningarheima sem fulltrúi síns ríkis, lendir það í aðstæðum sem við þekkjum ekki að heiman. Gildismatið er annað, og það gæti þótt "kurteisi" á einum stað að bjóða upp á bólfélaga, á meðan það gengur þvert á okkar gildismat á Íslandi að þiggja slíkt boð. Þannig að ég held að sé bara hið besta mál að vinnuveitandinn (þ.e. ríkið) setji skýrar reglur.

Hinsvegar er ég sammála því að það ætti að vera hægt að vinna þetta innan ráðuneytis, svipað og með reglugerðir, fremur en að binda í lög. Þar sem Kolbrún er í stjórnarandstöðu, og því ekki í aðstöðu til að koma slíkri vinnu af stað innan ráðuneyta, geri ég ráð fyrir að þetta sé hennar leið til að vekja athygli á málinu.

[Kristjana Bjarnadóttir, 5.2.2008 kl. 20:01]

Ég skal ekki fara af límingunum þó einhverjar siðareglur séu settar til viðmiðunar, en það þarf ekki að telja upp allt sem ekki má, það verður líka að vera hægt að treysta siðferðisvitund starfsmanna.

Upptalningin gæti endað á:

• Það má ekki pissa bak við hurð
• Það má ekki drekka svo mikið áfengi að starfsmaður gubbi yfir sætisfélaga
• ..........................

[Þorsteinn Valur Baldvinsson, 5.2.2008 kl. 20:06]

Kolbrún verður bara að hafa hemil á sér í útlöndum og kaupa ekki vændi.

Skil bara ekki fólk sem vill gera kröfur til annarra, en er ekki sjálft tilbúið til að sæta samskonar reglum.

Þingmenn verða að byrja á að setja reglur handa sjálfum sér, áður en þeir krefjast einhvers af öðrum.

Hvað ætli margir hafi skilað rauðvíninu góða frá Landsbankanum um jólin.

Ásdís: gott hjá þér, mátt vera stolt ef vel hefur tekist til.

Á bara stelpur sjálfur og þær gefa engum strák eftir né gefa vald.

[Halldór Egill Guðnason, 5.2.2008 kl. 21:32]

Vissulega á að vera hægt að ætlast til þess að fólk, þá segi ég fólk og á þá bæði við karla sem konur, kunni sig á erlendri grund. Þar á engu máli að skipta hvort ferðast er á vegum ríkis eða einkaaðila. Hef sjálfur ferðast þvers og kruss um heiminn allan og tek undir með Auði hér að ofan að það er misjafnt gildismat á hverjum stað. Það sem er sjálfsagt hér er forboðið annars staðar og öfugt. Mér líkar ekki að stofnun eins og Alþingi skuli eyða svo mikið sem einni mínútu í það að ræða vinnureglur opinberra starfsmanna á ferðalögum erlendis með höfuðáherslu á vændi. Engu líkara en þetta sé eitthvert meiriháttar vandamál hjá opinberum starfsmönnum. Er það svo? Efast mjög um það. Er alls ekki fylgismaður vændis, en finnst að ef einstaklingum er á annað borð treyst til að ferðast á opinberum vegum, hljóti um leið að eiga að vera nægilegt traust til viðkomandi, að hann eða hún hagi sér eins og manneskja. Að eyða tíma í þessa umræðu á Alþingi er ekkert annað en svívirðileg árás á dómgreind opinberra starfsmanna og maður spyr sig ósjálfrátt hvað eiginlega flutningsmanneskjum svona tillögu gengur til. Er eitthvað svínarí í gangi sem hún veit um en vill ekki upplýsa, eða hvað er það eiginlega sem drífur Kolbrúnu áfram í þessu máli? Nægir ekki að fordæma mansal og um leið efla löggæslu til muna hér á landi til að leggja okkar af mörkum til að koma í veg fyrir þetta og annan óþverra sem yfir okkur gengur þessa dagana?

[Halldór Egill Guðnason, 5.2.2008 kl. 22:51]

Sammála, Ægir

[Marta B Helgadóttir, 6.2.2008 kl. 01:01]

"Að eyða tíma í þessa umræðu á Alþingi er ekkert annað en svívirðileg árás á dómgreind opinberra starfsmanna"

góður Halldór, hjartanlega sammála þessu. 

Það breytist ekki siðgæðisvitund fólks bara við það eitt að fljúga yfir pollinn, ef fólk "hegðar sér" heimavið þá er það svo líka á ferðalögum held ég.