Að sleppa fiski.

Upplifði notalegt atvik í laxveiðitúr sem er nýlokið. Setti í fisk, sem ég fann strax að var vel við vöxt og tók hressilega á. Stöngin eins og u í laginu og um að gera að að fara að öllu með gát. Meðan á viðureigninni stóð, tuðaði ég að sjálfsögðu út í eitt við sjálfan mig og var með það alveg á hreinu, um miðja viðureign, að ég myndi aldrei ná að landa þessum væna fiski. Tók síðan loforð af sjálfum mér um það, að ef hann næðist að landi og væri óskaddaður, myndi honum verða gefið líf. Var reyndar búinn að missa fjóra fiska og farið að langa að koma í hús með einhvern afla, en ákvað þrátt fyrir það að standa við að sleppa fiskinum. Eftir rúmlega hálftíma viðureign náðist loks að draga laxinn að landi og fyrir framan mig lá þessi gullfallega hrygna. Sjö kíló var hún og kviðurinn þaninn af hrognum. Flugan datt úr munni hennar um leið og hún var komin á land og ekki varla hægt að sjá nokkuð á henni. Eftir að hafa mælt lengd og þyngd, var komið að því að efna loforðið. Í nokkrar mínútur var hrygnunni haldið upp í strauminn og smátt og smátt hjarnaði hún við og tók að lokum hressilegan sprett úr greipum mér. Það var dálítið undarlegt en jafnframt notalegt að horfa á eftir henni. Nokkuð sem ég hef ekki gert áður og ekki laust við að örlítið stolt gerði vart við sig. Veiðifélagarnir áttu varla orð, en ég er sáttur í sálinni og ákveðinn í því að endurtaka leikinn í næstu veiðiferð, sama hvað hver tautar og raular. Náði síðan að landa tveimur fiskum til viðbótar, sem voru mun minni og þeir eru komnir í frystikistuna blessaðir.    

Athugasemdir

[Björg F (IP-tala skráð) 2.9.2007 kl. 22:23]

Gott hjá þér að sleppa hrygnunni.. hvernig er það... er ekki hægt að hafa leirfiskaveiði eins og leirdúfuskítterí..

[Brattur, 2.9.2007 kl. 22:25]

... velkominn heim félagi Halldór... skemmtileg saga þá þér; ef maður stendur ekki við samninga við sjáflan sig, hverja þá... þú er flottur... það er nefnilega mjög gaman að sleppa fiski, tala nú ekki um stórar hrygnur að hausti til, ekkert síðri tilfinning að sleppa og stundum betri... ég sleppti einmitt nokkrum hrygnum í urriðaveiðinni sem ég var í fyrir helgi... maður er sáttur við sjálfan sig á eftir, en svo náttúrulega vill maður eiga eitthvað í kistunni og borða í vetur, ekki spurning

[Anna Einarsdóttir, 2.9.2007 kl. 22:31]

Þetta sýnir góða sál...... en það vissi ég nú fyrir.  Eitt besta tuðleysi sem þú hefur sýnt hingað til.