Vanskilaskussar hins opinbera.

 Í árslok ársins 2020 á svokallaðri urðun að vera lokið í Álfsnesi, fyrir höfuðborgarsvæðið. Urðun telst það, þegar eitthvað er grafið niður. Svona svipað og jarðarför. Í Álfsnesi hefur hinsvegar verið staflað upp, en ekki urðað, árum saman. Hluti Álfsnessins er í dag orðinn svo hár, að ekki sér lengur til Snæfellsness úr neðstu byggðum Mosfellsbæjar og fnykurinn eykst í sama hlutfalli. Svona álíka aðlaðandi og kirkjugarður, þar sem kistunum er staflað, hverri ofan á aðra og síðan mokað yfir, þegar allt er við það að velta á hliðina.

 Í dag er árið 2019. Ekki nokkurn skapaðan hlut hafa tossar opinberra fyrirtækja, eða amlóðar og druslur kerfisins hugað að því að finna annan urðunarstað eða úrræði til að taka á móti sorpi höfuðborgarsvæðisins. Ekkert! Ekki svo mikið sem ´´tæní shit´´! Ekkert! Í alvöru, ekkert!

 Kemur svo sem ekki á óvart varðandi bjálfana, sem ráðið hafa höfuðstaðnum undanfarin kjörtímabil, en maður hefði haldið að meira púður væri að finna í nágrannasveitarfélögunum, varðandi þessi mál. Ekki síst þeim þar sem ódauninn leggur yfir hvað mestan. Íbúar Mosfellsbæjar þar fremstir meðal fórnarlamba. Af einhverjum algerlega óútskýrðum ástæðum fram að þessu, sáu bæjaryfirvöld þar í bæ meiri ástæðu til að deiliskipuleggja nýja byggð, einn og hálfan kílómetra norðan við bæinn, í næsta nágrenni við ósómann og fnykinn, í stað þess að halda áfram skynsamlegri uppbyggingu umhverfis þá þegar reists byggðarkjarna. Sennilega eitthvað haft með hverjir áttu landið og fengu bestu lóðirnar, eða þannig, en það er allt önnur saga, sem sögð verður mjög vel seinna í smáatriðum.

 Það tekur ár og daga að finna annað, eða önnur svæði fyrir eitt stykki ruslahaug. Ofan á ruslahaugum er engin leið að byggja hús í árhundruð!  Þar af leiðandi eru bæði Gufuneshaugurinn og nú Álfsnes óbyggileg svæði. Þar má, ef vel er á málum haldið, koma upp metan og gasvinnslu en síðan ekki söguna meir. Metan er fínn orkugjafi og vonandi tekst að ná sem mestri orku úr úrgangi okkar um ókomin ár. Sorpbrennslustöðvar, sem framleiða jafnframt rafmagn er eina skynsamlega framtíðarsýnin. Með hreinsibúnaði af bestu gerð eru þær framtíðin. Þetta sjá að sjálfsögðu ekki fíflin í höfuðstaðnum, frekar en bæjar og sveitastjórnendur annara sveitarfélaga, ásamt undirsátum sínum og blýantsnagandi möppudýrum, því það fer svo mikill tími í að halda völdum og stöðum sínum. Gera sig breiða og bla bla bla bla. 

 Meðan þetta lið hverfist um sjálft sig, hleðst skíturinn upp og mun að lokum drepa börnin þeirra, en ekki þau sjálf, því þau verða löngu dauð. Flest úr ofgnógt og fullvissu eigin ágætis og óskeikulleika.

 Þokkalegir foreldrar, eða hitt þó heldur!

 Góðar stundir, með kveðju að sunnan.

 

 

Sorpurðun í uppnámi

Athugasemdir

[Magnús Sigurðsson, 4.6.2019 kl. 06:31]

Það eru meiri líkur en minni á því að eitthvað hafi farið misfarist í uppfræðslu þessa fólks í fávisku fabrikkum ríkisins, heldur en að eitthvað hafi farið úrskeiðis á milli eyrnanna á því í upphafi.

Svo snýst þetta náttúrulega um launaumslagið sem þarf bæði að greiða fyrir uppfræðsluna, rafbílinn og flugviskubitið með kolefnisjafningi, því það er ekki lengur hægt að senda hauginn til Kína.