Álver in memorium?

Þá er búið að kjósa og niðurstaða komin í Hafnarfirði varðandi "breytingu á deiliskipulagi". Með öðrum orðum stækkun álversins. Mátti ekki tæpara vera með niðurstöðu, en úrslitin liggja fyrir. Meirihlutinn, þó tæpur væri, hafði betur og nú verður fróðlegt að fylgjast með framhaldinu. Þungt hljóð í þeim sem studdu stækkun og að sama skapi gott hljóð í þeim er voru á móti. Ýmsir sem halda því fram að Hafnfirðingar hafi með þessu slegið af bestu mjólkurkúna sína, aðrir að þetta sé bara fínt og aðeins byrjunin á baráttunni gegn þessari árans stóriðju um allar jarðir. Hætt við að samskipti kýrinnar við landeigandann verði stirðari hér eftir og nýtingin jafnvel ekki eins og best verður á kosið. Hvort kýrin síðan flyst síðan á annan bæ, mun tíminn leiða í ljós.  

Daginn eftir að úrslit voru ljós hófst síðan umræða um álver á Bakka við Húsavík, Helguvík og nú síðast Þorlákshöfn, þar sem einnig eru uppi áform um að stunda einhverskonar fullvinnslu á því áli sem framleitt væri í væntanlegu álveri þar. Það er því ljóst að framundan eru miklir umbrotatímar í okkar þjóðfélagi og sennilega mikil átök um það hve langt á að ganga í stóriðju og virkjanamálum á Íslandi. Það er í góðu lagi að staldra aðeins við og meta aðstæður, en vonandi munu öfgar og kreddur ekki koma í veg fyrir að einhver uppbygging eigi sér stað í framtíðinni. Það má ekki setja allt í handbremsu og ætla síðan að redda öllu saman með túristum,tölvum, lopapeysum, óveðursferðum og trilluútgerð. Sá pakki gengur einfaldlega ekki upp, sama hversu stórhuga við erum. Þeir sem vilja sjá "álver in memorium" þurfa að bíða og gefa eftir, alveg eins og þeir sem vilja álver um allt.